การขอสินเชื่อ

สินเชื่อของธนาคาร แบ่งเป็น สินเชื่อเพื่อการอุปโภคบริโภค สินเชื่อเพื่อการลงทุน และสินเชื่อเพื่อใช้เป็นเงินทุนหมุนเวียนในกิจการ สินเชื่อเพื่อการอุปโภคและบริโภค ได้แก่ สินเชื่อบุคคล เพื่อใช้ในการซื้อสินค้าอุปโภคบริโภค เช่น เครื่องไฟฟ้า ที่อยู่อาศัย รถยนต์ หรือรถจักรยานยนต์ สินเชื่อเพื่อการลงทุน และสินเชื่อเพื่อเป็นเงินทุนหมุนเวียน เป็นสินเชื่อสำหรับธุรกิจ หรือนิติบุคคล

สินเชื่อเพื่อการลงทุนหรือเพื่อเป็นเงินทุนหมุนเวียน จะขอได้ไม่เกิน 5 พันล้านรูเปีย สำหรับธุรกิจขนาดกลาง หรือขนาดย่อม บริษัทเงินทุนหลายแห่งก็ให้บริการสินเชื่อทั้งสองประเภทนี้ด้วย ได้แก่ สินเชื่อเพื่อการเช่าซื้อสินค้าทุน ยานพาหนะ โรงงาน และอื่น ๆ

บริษัทที่ตั้งอยู่ในอินโดนีเซีย และมีหลายเลขประจำตัวผู้เสียภาษี สามารถยื่นเสนอขอสินเชื่อจากธนาคาร หรือบริษัทเงินทุนเหล่านั้นได้ โดยที่ธนาคารได้กำหนดหลักการและเอกสารที่ต้องการ เช่น หนังสือจัดตั้งบริษัท ใบอนุญาตประกอบธุรกิจ หลักฐานการเสียภาษี ที่อยู่บริษัท และหลักประกัน ซึ่งอาจจะเป็นโฉนดที่ดิน อาคาร และหลักทรัพย์ต่าง ๆ เช่น ใบหุ้น การยื่นขอสินเชื่อจะต้องอธิบายวัตถุประสงค์ของการขอสินเชื่อ การชำระคืน ซึ่งธนาคารจะทำการพิจารณาสินเชื่ออีกครั้งหนึ่ง ภายหลังวิกฤติเศรษฐกิจในปี 1998 ธนาคารต่าง ๆ จะเข้มงวดในการพิจารณาคัดเลือกการให้สินเชื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสินเชื่อสำหรับธุรกิจ การประเมินสินเชื่อนั้นจะทำทั้งการวิเคราะห์ระดับจุลภาค ธนาคารส่วนใหญ่จะร้องขอบุคคลค้ำประกันในโฉนดที่ดินหลักประกัน